گاهی..............

آری... گاهی وقت ها عاشق می شویم وطوری عشق می ورزیم که گویا معشوق پاره

ای از تنمان شده و هر لحظه خود را به او نزدیکتر می بینیم به طوری که همه آینده خود را

در وجود او خلاصه کرده و حتی گاهی اوقات زندگی بدون او را بدتر از جهنم می بینیم و

 گاهی اوقات دلمان آنقدر برایش تنگ می شود که می خواهیم او را از رویاهایمان بیرون

 کشیده و در دنیای واقعی در آغوش گرفته و به اندازه تمام عمر گریه کنیم ...

عشق این است . عشق پرده ای زرین است که از آن می توان به برهوت ِ زندگی نگریست و

 دریچه ای رو به خوشبختی دید . عشق عینکی است که از ورای آن زندگی زیباست و

معشوق زیباترین .عشق رویایی است شیرین که بین عاشق و معشوق دیده می شود . آری

عشق دریایی است که غریق در آن به زندگی دست می یابد و در آن چون پری ماهی زندگی

نمی کند ...